Davíð Oddsson fer með fleipur II

Ég held nú áfram að telja upp nokkur af þeim fjölmörgu tilfellum þar sem Davíð Oddsson hefur farið með staðlausa stafi. Eitt af nærtækari dæmum og kannski það alvarlegasta er sú þvæla sem forsætisráðherra spann í viðtölum í kringum bolludaginn í mars 2003. Ég held nú áfram að telja upp nokkur af þeim fjölmörgu tilfellum þar sem Davíð Oddsson hefur farið með staðlausa stafi. Eitt af nærtækari dæmum og kannski það alvarlegasta er sú þvæla sem forsætisráðherra spann í viðtölum í kringum bolludaginn í mars 2003.

Fundargerðir bentu til að Davíð væri trúandi til að reyna að skaða Baug
Davíð Oddsson var við það að lokast inn í vef eigin lyga og valdníðslu þegar að upp komu ásakanir um að hann hefði hótað fyrirtækinu Baugi og minnst á svonefndan Jón “Gerhard” sem væri í vafasömum viðskiptum við Baugsfeðga. Þetta kom í ljós þegar að fundargerðum af stjórnarfundum Baugs var lekið en þar sátu þá ýmsir af fyrrverandi samherjum Davíðs og trúðu þeir honum til slíkra fólskuverka samkvæmt því sem stóð í fundargerðinni og hefur það aldrei verið hrakið.

Súrrealísk málsvörn Davíðs – Auðvitað voru engar mútur bornar á forsætisráðherra
Greip Davíð þá til síns gamla vopns og laug að þjóðinni. Hann sagði að sér hefðu verið boðnar mútur upp á 300 milljónir fyrir að hætta að ofsækja fyrirtækið Baug. Davíð sagði þetta á þann hátt að augljóst var öllu skyni bornu fólki að hann var að ljúga. Hann tók úr samhengi orð sem Hreinn Loftsson lét falla um að það gengu sögur um að Decode hefði greitt Davíð 300 milljónir fyrir velgjörnað við það fyrirtæki. Þetta sagði Hreinn eftir að Davíð hafði, á hótelherbergi í London, haft uppi stór orð um sögur sem gengju um Baugsfeðga og viðskipti þeirra við mann sem Davíð taldi heita Jón “Gerhard”. Tilgangur Hreins var að sýna honum fram á að slíkar fráleitar sögur væru sagðar um Davíð sjálfan alveg eins og flesta aðra áberandi menn. Og auðvitað skildi Davíð þetta. Hann sneri því á hvolf þennan örlagaríka Bolludagsmorgun aðeins til að draga athyglinni frá eigin lygavef. Orðum sem hann hafði látið falla í viðtali við Stöð 2 og voru til á bandi um að hann þekkti ekki þennan Jón Gerald Sullenberger þrátt fyrir að nú kæmi á daginn að hann hafði haft uppi sögur um þennan sama mann löngu áður á fundinum með Hreini Loftsyni. Fyrir lágu sannanir um ósannindi Davíðs og hann fann að að hann varð að beina athyglinni að öðru. Hann laug því aftur.

Hið sanna í málinu liggur æ ljósar fyrir
Ef einhver efast um að Davíð hafi látið þessi orð falla við Hrein þá mun þetta vera skjalfest í fundargerðunum hjá Baugi og augljóst má telja að Hreinn hafi engan hag haft af því á þeim vettvangi (sem að öllu jöfnu er gætt trúnaðar um) að hafa rangt eftir orð Davíðs. Þannig liggur þetta ljóst fyrir. Davíð Oddsson laug blákalt að þjóðinni. Ef hann eða nokkur annar Íslendingur hefði í raun trúað því að á hann hefði verið reynt að bera mútur þá er ljóst að Hreinn Loftsson og Jón Ásgeir Jóhannesson hefðu verið strax teknir til yfirheyrslu hjá lögreglu enda um ólöglegt og mjög alvarlegt athæfi að ræða. Auðvitað var þetta tóm lygi í Davíð og ekkert annað en örvæntingafull tilraun til að beina athyglinni frá því að hann hafði hagrætt sannleikanum i viðtalinu við Stöð 2. Kannski má segja að honum hafi tekist þetta að hálfu. Fáir vilja í raun trúa því að forsætisráðherra fari fram með slíkum hætti án þess að hafa eitthvað fyrir sér. Ekkert hefur þó komið fram opinberlega sem styður mál hans og smátt og smátt virðist fólk átta sig á því að hatur Davíðs á Baugi er slíkt að hann vílar ekki fyrir sér að beita óbilgjörnum aðferðum til að ná sér niðri á eigendum þess fyrirtækis. Framlagning ritskoðunarfrumvarpsins hefur með áþreifanlegum hætti sýnt þjóðinni fram á hversu óvandur að meðulum sínum Davíð er. Þannig getur þjóðin nú skoðað atburðina fyrir ári síðan þegar að Davíð þrætti fyrir að hafa verið í herferð gegn Baugi og að þekkja nefndan Jón Gerald og komist að skýrari niðurstöðu. Hún virðist bara getað verið ein. Davíð laug að okkur.

Aðalfundarritari Kolkrabbans og skjólstæðingur úthrópar nú stórfyrirtæki og kaupsýslumenn
En hvernig líður frjálslyndum markaðssinnuðum mönnum í Sjálfstæðisflokknum með formann flokksins og þá stefnu sem hann hefur tekið. Er hún ekki jafn slæm hvort sem hún byggð á persónulegri óvild hans í garð ákveðinna viðskiptamógula eða einhver undarleg siðaskipti frá frjálslyndi og markaðslausnum yfir í markaðsinngrip og viðskiptahöft. Afleiðingin er takmörkun á tjáningarfrelsi ig verknaðurinn í raun pólitísk ritskoðun.

Davíð Oddsson talar nú fjálglega hvern daginn á fætur öðrum um meinta siðblindu auðkýfinga og vondu viðskiptaveldin sem ógni frjálsri umræðu. Þetta er nýtt frá Davíð Oddssyni. Þetta er ekki sannfærandi úr hans munni. Manninum sem var oftar en einu sinni fundarstjóri á aðalfundum Eimskips, flaggskipi Kolkrabbans sáluga. Manni sem komið var til valda fyrir tilstuðlan meðal annars auðkýfinganna sem stjórnuðu Kolkrabbanum og sem hafa verið tíðir gestir hans í Ráðherrabústaðnum og nánir samverkamenn æ síðan. Staðreyndin sem allir sjá er að hvatinn bak við ritskoðunarlögin er óvild Davíðs í garð Baugsfeðga og sú trú hans að velgengni þeirra og þriðjungs hlutabréfaeign í Norðurljósum ógni hans eigin völdum. Þetta sjá allir þótt enginn sem stendur nærri Davíð vilji segja það við hann beint. Í stað þess segja þeir það í trúnaðarsamtölum. Fjöldi ráðherra og þingmanna Framsóknarflokks og Sjálfstæðisflokks hafa viðurkennt í einkasamtölum að lögin séu sett fyrir Davíð og engan annan. Sama má segja um forystumenn helstu aðildafélaga í þessum flokkum. Allir vita þeir hvernig málið snýr. Þeim finnst það vont en virðast vilja leyfa Davíð að grafa sína eigin gröf og vona að það verði ekki gröf flokksins um leið. Það gæti orðið flokknum að falli. Og það er kannski réttast fyrst það er svo að enginn í flokknum maður til þess að segja Davíð hinn óþægilega sannleika. Að hann sé kominn út yfir öll velsæmismörk í baráttu sinni gegn einu fyrirtæki og að hann geti ekki komið fram við þjóðina eins og hún sé samansafn ginningarfífla og auðtrúa bjána.

Maður sem segir ósatt um svo mikilvæga hluti getur ekki verið hæfur til að gegna slíkum trúnaðarstörfum. Í öllu falli gildir það á meðan hann gerir ekki yfirbót og gerir hreint fyrir sínum dyrum. En Davíð virðist frekar vilja grafa sig enn dýpra í þetta fen lyga og hefndarþorsta. Það mun því líklega verða honum að falli.

Ég vil Davíð burt – valdníðslunni verður að linna
Í þessari annarri grein af þremur hef ég að sönnu haft uppi stór orð um forsætisráðherra. En tilefnið er ærið. Allt of mörg dæmi eru um grófa misbeitingu hans á valdi sínu. Nú síðast með ritskoðunarlögunum skelfilegu sem hann hefur með sértækum hætti beint gegn meintum andstæðingum sínum. Það er grafalvarlegt mál að forsætisráðherra skuli leyfa sér slíkt.

Ég vil árétta að ekki veitir af að fara að tala upphátt um hvernig þessi maður hagar sér.

Deila

Facebook
Twitter
Ungir jafnaðarmenn

Nýlegar færslur

Uncategorized @is

Ungt jafnaðarfólk á Landsfundi

Þann 28. – 29. október síðastliðinn var haldinn Landsfundur Samfylkingarinnar – Jafnaðarflokks Íslands á Grand